Promocje 2023

EDYCJE

31. Ogólnopolski Przegląd Malarstwa Młodych PROMOCJE 2023

Wystawa od 19.11.2023 do 23.01.2024 r.

Wernisaż: 15.12.2023 r. – godz. 19.00

Miejsce: Galeria Sztuki, pl. Katedralny 1

Wyróżnienia i nagrody główne:

GRAND PRIX Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego
Nikita Krzyżanowska (ASP Wrocław)

Nagroda Prezydenta Miasta Legnicy
Mateusz Majchrzak (ASP Wrocław)

Nagroda Galerii Sztuki w Legnicy – statuetka SREBRNA OSTROGA
Ada Jurczak-Łowkis (UA Poznań)

Wyróżnienie Honorowe Dyrektorki Galerii Sztuki w Legnicy
Justyna Rudzińska (ASP Gdańsk)

Wyróżnienie Honorowe Jury
Barbara Kuchnowska (ASP Gdańsk)

Wyróżnienie Honorowe Jury
Łukasz Sawicki (ASP Warszawa)

Dodatkowe nagrody i wyróżnienia:

Nagroda Prezesa CDT Medicus w Lubinie
Marta Prabucka (ASP Gdańsk)

Nagroda Pisma Artystycznego FORMAT
Daniel Mikulski (ASP Wrocław)

Nagroda Magazynu SZUM
Natalia Borczi (ASP Warszawa)

Nagroda magazynu Notes na 6 Tygodni
Natalia Borczi (ASP Warszawa)

Wyróżnienie Kwartalnika ARTluk
Marlena Szewczyk (ASP Katowice)

Do edycji zgłosiło się 60 artystów z piętnastu krajowych wyższych uczelni artystycznych. Spośród 188 nadesłanych prac do wystawy wybrano 31 prac 21 młodych malarzy.

Uczestnicy wystawy:

Anna Bajon, Natalia Borczi, Hubert Dolinkiewicz, Kinga Flasza, Tobiasz Frączek, Ada Jurczak-Łowkis, Agata Knapik, Nikita Krzyżanowska, Barbara Kuchnowska, Wojciech Kucia, Mateusz Majchrzak, Dominika Makowska, Daniel Mikulski, Alicja Okrój, Katarzyna Pitek, Marta Prabucka, Justyna Rudzińska, Łukasz Sawicki, Adam Stępień, Marlena Szewczyk, Katarzyna Żugaj.

Jury:

Marek Wasilewski (przewodniczący) – artysta i autor tekstów o sztuce. Profesor na Wydziale Animacji i Intermediów UA w Poznaniu. Przez 13 lat był redaktorem naczelnym pisma artystyczno-naukowego “Zeszyty Artystyczne”, a do 2017 r. czasopisma internetowego „Czas Kultury”. Od 2017 r. dyrektor galerii miejskiej Arsenał w Poznaniu.

Justyna Adamczyk – artystka, której znajdują się w wielu kolekcjach prywatnych i publicznych, m.in. w OP ENHEIM, Muzeum im. J. Malczewskiego w Radomiu, Muzeum Narodowego w Gdańsku. Laureatka licznych nagród, m.in. w Promocjach. Prace prezentowała na wystawach na całym świecie, ostatnio na wystawach solowych w Openheim Wrocław i w Berlinie. Mieszka i tworzy w Warszawie.

Łukasz Musielak – krytyk sztuki, filozof, wykładowca akademicki w ASP w Szczecinie na Wydziale Malarstwa, redaktor książek i autor tekstów. Współpracował z magazynami sztuki „Obieg” i „Szum”. Interesuje się teorią krytyczną i współczesnymi praktykami artystycznymi w kontekście historii awangardy.

Kama Wróbel – kuratorka i historyczka sztuki, pedagożka i edukatorka. Dyrektorka oraz prezeska fundacji OP ENHEIM. Współrealizowała takie projekty jak: Festiwal Wysokich Temperatur, Think Tank lab Triennale, WRO Biennale Sztuki Mediów, SURVIVAL Przegląd Sztuki.

Justyna Teodorczyk – dyrektorka Galerii Sztuki w Legnicy. Organizatorka i kuratorka wystaw. Autorka tekstów o sztuce i programów edukacyjnych. Doktora kulturoznawstwa. Animatorka, menedżerka i teoretyczka kultury.

koordynatora wystawy: Dariusz Kawczyński

Każdy przegląd malarski rządzi się własnymi prawami. Legnickie Promocje, które od dziesięcioleci kształtują pejzaż młodej sztuki w Polsce, szczęśliwie mają szansę wybrzmieć po raz 31. Szczęśliwie, bo nieprzerwanie i - co ważne - nie zapowiada się, by tradycja ta miała upaść. I dobrze. Bo, niezależnie od utrzymujących się w środowisku wartościujących opinii na temat konkursów artystycznych, przyznać należy, że otwierają one twórczyniom i twórcom wiele drzwi, stając się niejednokrotnie przepustką do dalszego, profesjonalnego świata kariery artystycznej - w przypadku Promocji, nie jest inaczej.

Co więc można powiedzieć o tegorocznej edycji? Czy wskazała ona postawy wyjątkowe lub przełamała trwające od lat przekonanie o tym, że malarstwo przechodzi kryzys? Czy można uznać, że rysuje się przed nami nowa jakość, albo pojawiły się problemy artystyczne, które w sposób szczególny frapują artystów i artystki? Z ciekawości i lekkiej przekory postanowiłam zapytać o to ChatGPT, bo ponoć momentami jest pomocny. Po wpisaniu hasła „młoda sztuka”, na ekranie wyświetlił się następujący oto tekst:

Młoda sztuka malarska, zwana czasem awangardą czy nową falą artystyczną, nie tylko odkrywa nowe techniki i style, ale także wykracza poza tradycyjne granice wyrazu wizualnego. Młodzi artyści nie boją się łamać konwencji i poszukiwać nowych środków wyrazu. Od abstrakcji po mieszanie różnych mediów, młoda sztuka malarska jest prawdziwym laboratorium kreatywności. Artystyczna odwaga ukazuje się nie tylko
w wyborze tematów, ale również w podejściu do formy i techniki.

… i z przykrością stwierdziłam, że to chyba jeszcze nie tym razem…

Wśród nadesłanych zgłoszeń zaskoczeń nie było. Co ciekawe, zestaw ten utwierdził nas w przekonaniu, że w dalszym ciągu utrzymuje się trend insiderski, mówiący bardziej o sobie i własnym świecie wewnętrznym, niż o tym, co dookoła. Mimo to, co oczywiście cieszy, można dostrzec pewne próby podejmowania problemu artystycznego, a także nieśmiałe jeszcze analizy formalne. Nie powinniśmy się przy tym dziwić bowiem mający długą tradycję legnicki przegląd, dedykowany jest postawom młodym. Dopiero się formującym, poszukującym i rozwijającym, dlatego też instynktownie, razem z innymi członkami i członkiniami jury, staraliśmy znaleźć się te, które poszukiwania realizują w sposób świadomy, zdradzający też oznakę wyrobionego już, lub wyrabiającego się właśnie stylu. Bo czy też nie o to chodzi?

W świecie nadprodukcji, w którym na każdym kroku zalewa nas „bylejakość” i niemalże każdy, z dnia na dzień, może stać się artystą, szczególnie ważną wydaje się być dbałość o poziom sztuki. Jest to czas, kiedy powinniśmy kierować się jakością, ciekawym eksperymentem, walorami krytycznymi i formalnymi, które do sztuki i kultury od dekad przynależą. I chyba istotą jest tu mądrość. To, by sztuka miała pewną sprawczość. By mogła mówić. I to mówić świadomie. W moim odczuciu wielu pracom zgłoszonym do tegorocznego konkursu tej siły zabrakło. Dzięki temu jednak, wyłoniła się grupa tych, które mówić chcą i to językiem ukształtowanym, momentami bezkompromisowym i technicznie poprawnym.

O czym więc mówią? Na początku już, wspomniałam o światach wewnętrznych, o tym, że młodzi twórcy i twórczynie patrzą w głąb siebie, przetwarzając prywatne doświadczenia, które z pozoru tylko mają osadzenie w szerszym kontekście. Sprowadzają się one do najbliższego otoczenia, do własnych, ale z uwagi na wiek, nielicznych jeszcze przeżyć, radości i zawodów, a także do jednopoziomowej w dalszym ciągu refleksji. Co oczywiście, jest moim zdaniem całkiem zrozumiałe i naturalne na tym etapie. Zdecydowanie mniej jest działań nawiązujących do dynamiki świata, a więc do tego, co dzieje się dookoła nas, które w dojrzalszy już sposób starają się komentować, a przynajmniej analizować rzeczywistość. W zamian otrzymujemy wolne od skojarzeń czy obciążeń tematy, będące przy tym przyjemnym polem do rozwijania warsztatu. I ścieżka ta na swój sposób też jest dobra,
o ile warsztat ten będzie utrzymany na wysokim poziomie. Istnieje bowiem spora grupa ludzi, którzy kochają sztukę za jej piękno i nie potrzebują tego, by kryła w sobie coś więcej.

Choć w mojej opinii, kryć powinna.

Kama Wróbel

Reprodukcje prac zakwalifikowanych do wystawy