Promocje 2021

EDYCJE

30. Ogólnopolski Przegląd Malarstwa Młodych PROMOCJE 2021

Wystawa od 19.11.2021 do 23.01.2022 r.

Wernisaż: 3.12.2021 r. – godz. 19.00

Miejsce: Galeria Sztuki, pl. Katedralny 1

Wyróżnienia i nagrody główne:

I Nagroda Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego
Łukasz Jankowicz (ASP Warszawa)

Nagroda Prezydenta Miasta Legnicy
Julia Tymańska (ASP Gdańsk)

Nagroda Galerii Sztuki w Legnicy – statuetka SREBRNA OSTROGA
Michał Łapczyński (ASP Warszawa)

Wyróżnienie Honorowe Dyrektorki Galerii Sztuki w Legnicy
Sofia Jackiewicz (ASP Gdańsk)

Wyróżnienie Honorowe Jury
Sylwia Rams (ASP Kraków)

Dodatkowe nagrody i wyróżnienia:

Nagroda Prezesa CDT Medicus w Lubinie
Rafał Bakalarczyk (ASP Wrocław)

Nagroda Pisma Artystycznego FORMAT
Aleksandra Sikora (ASP Kraków)

Nagroda Magazynu SZUM
Julia Tymańska (ASPgdańsk)

Nagroda magazynu Notes na 6 Tygodni
Marcin Kozłowski (ASP Warszawa)

Wyróżnienie Kwartalnika ARTluk
Łukasz Jankowicz (ASP Warszawa)

Do edycji zgłosiło się 56 artystów z trzynastu krajowych wyższych uczelni artystycznych. Spośród 170 nadesłanych prac do wystawy wybrano 70 prac 25 młodych malarzy.

Uczestnicy wystawy:

Agnieszka Apoznańska, Rafał Bakalarczyk, Aleksandra Brodzińska, Matylda Burszta, Natalia Grabko, Sara Ilia-Rurka, Michał Iwański, Sofia Jackiewicz, Łukasz Jankowicz, Filip Kampka, Justyna Klecka, Adrianna Konopka, Marcin Kozłowski, Aneta Lewandowska, Michał Łapczyński, Jakub Maciejczyk, Tomasz Masionek, Sylwia Rams, Aleksandra Sikora, Teresa Katarzyna Sporn-Mielniczuk, Justyna Talik, Julia Tymańska, Julianna Wińczyk, Weronika Wrzosek, Paulina Żuk.

Jury:

Wojciech Kozłowski (przewodniczący) - krytyk sztuki, kurator, pedagog. Dyrektor Biura Wystaw Artystycznych w Zielonej Górze

Joanna Glinkowska - absolwentka Kulturoznawstwa oraz Międzynarodowych Studiów Kulturowych na Uniwersytecie Łódzkim. Fundatorka i była prezeska Fundacji Obszar Wspólny. Prowadzi dział Orientuj się! W „Notesie na 6 Tygodni”

Andrzej Saj - założyciel i redaktor naczelny pisma artystycznego FORMAT

Grzegorz Kozera - artysta malarz, asystent w Pracowni Wiedzy o Działaniach i Strukturach Wizualnych na Wydziale Malarstwa ASP w Warszawie

Justyna Teodorczyk - dyrektorka GSz w Legnicy

Komisarz wystawy: Dariusz Kawczyński

Malarstwo najlepsze na nerwy lekarstwo
Paweł Jarodzki

Mówimy sztuka – myślimy malarstwo. Mówimy malarstwo – myślimy sztuka. Ta trawestacja znanego niegdyś cytatu jest tu zamierzonym odwołaniem do powszechnych przekonań, trochę uproszczeniem a trochę konsekwencją stanu rzeczy.
Na różnych poziomach malarstwo to ta część świata, która wydaje się być z nim nierozerwalnie związana, choć przecież wiemy, jak skomplikowane są to relacje, jak bardzo różnych sposobów opowiadania obrazem doświadczyliśmy w historii.
To niezniszczalne medium, niosące znaczenia, emocje, zagrzewające do walki, ale też zapraszające do dialogu, przerażające i idylliczne, słodkie i gorzkie zarazem, feudalne i demokratyczne jednocześnie, jednoznaczne i wielopłaszczyznowe w tym samym momencie, samo w sobie i o czymś też – opowiadając te banały wiem przecież, że nie wypowiem. Nie ujawnię tu nic ważniejszego niż to, co zostało już dużo lepiej powiedziane.
Jednocześnie z całym tym obszarem historii, znaczeń, sensów jest malarstwo bohaterem współczesności w jej części ekonomiczno materialnej. Rekordy aukcyjne, setki milionów płaconych za metr kwadratowy pomalowanego lnianego płótna rozpiętego na drewnianej ramie, łudzą swoją pozorną oczywistością i budzą nieustanne nadzieje.
Każdy, kto trochę bardziej interesuje się malarstwem, ma swoją historię tej przygody. Niektóre jej momenty są wspólne dla wszystkich, niektóre mają bardzo indywidualny przebieg. Nie umiem sobie przypomnieć, kiedy po raz pierwszy zobaczyłem „prawdziwy” obraz. Moje wczesne relacje z malarstwem to jednak reprodukcje, choćby te w „Przekroju”, piśmie, które w dużym stopniu kształtowało (nie tylko moje) myślenie, także o tej części świata wyobrażonego. Z każdego numeru wycinałem reprodukcje jakiegoś klasycznego obrazu, którego opis był dla mnie pierwszą szkołą sztuki. Pracowicie wklejałem je do zeszytu, próbując dojrzeć szczegóły na niezbyt wiernych wobec oryginału niewielkich drukach. Kiedy po wielu latach zobaczyłem niektóre z tych obrazów „na własne oczy”, nie potrafiłem wyrzucić z pamięci tamtych, czasem zupełnie innych, przezielenionych najczęściej kolorów.
Rozstrzelanie VIII Andrzeja Wróblewskiego po raz pierwszy ujrzałem w czerni i bieli i do dziś, kiedy przywołuję je sobie z pamięci, to właśnie tak. A Widok Delft wiadomo kogo, zobaczyłem niedawno i i sam nie wiem, czy byłem bardzo przejęty, czy raczej nie dowierzałem, że to już, że już nic więcej bardziej nie zobaczę, że wszystko, co zobaczę, będzie już „po” tym zdarzeniu.
Po drodze był jeszcze „syndrom Stendhala”, który mi się przytrafił przy obrazie Marka Rothko, gwałtowne uderzenie krwi do głowy przy rafaelowej Damie z jednorożcem, niemożność patrzenia na Trzy studia postaci do Ukrzyżowania Francisa Bacona. Ale też trudna do opisania relacja z widzianym pierwszy raz w pracowni Gosi Bartosik niewielkim obrazkiem Etna...To nie jest kwestia jakiejś mojej wrażliwości, a raczej mocy, która, choćby nie wiem jak byśmy chcieli uciekać od tej świadomości, kryje się jednak w (niektórych) obrazach, bez względu na epokę ich powstania, sposób obrazowania, treść. Nie biorę tu pod uwagę ich historii, wiedzy o nich – to czysta, emocjonalna relacja z niewytłumaczalnym, nawet jeśli tłumaczonym po wielokroć.
PROMOCJE są jednym z tych konkursów, które dają malarkom i malarzom potencjalną „widzialność”. To bardzo trudna sytuacja dla młodej artystki/młodego artysty startować dziś w wyścigu na rozpoznawalność, sukces, „wejście” w świat sztuki. Nie mam dla nich nawet żadnych światłych rad, jak to robić, no dobrze, mam, ale doskonale wiem, jak są ogólne, złudne i niedające najmniejszej gwarancji osiągnięcia celu. Którego może tak naprawdę nie ma, który – inaczej – może się zdarzyć olśnieniem w oku/mózgu widza, na chwilę lub na zawsze.
Kiedy kończyłem ten tekst, dotarła do mnie wiadomość o śmierci Pawła Jarodzkiego, przedwczesnej i jak każda śmierć, niesprawiedliwej. Paweł był malarzem wybitnym, mądrym i dobrym człowiekiem, fantastycznym pedagogiem. Nauczyłem się od niego bardzo, bardzo wiele.
Tylko sztuka cię nie oszuka - Jego motto życiowe i artystyczne dedykuję uczestnikom „Promocji”, życząc im wiary w sztukę i głębokiego przekonania o sensie tego, co robią.

Wojciech Kozłowski

Fotorelacja z wernisażu